Zweden

We hebben uiteindelijk toch besloten de Zweedse grens vandaag over te steken. Inmiddels liggen er meer vakantiedagen achter ons dan we nog tegoed hebben. Zo’n realisatie is toch altijd ff slikken. Alhoewel we Noorwegen flink verkend hebben heerst toch een beetje het gevoel dat het land ons meer te bieden heeft, we komen dan ook vast nog eens terug. Want naar meer smaakt het wel. Behalve Oslo hebben we in Noorwegen overal maar èèn nacht doorgebracht om zoveel mogelijk te kunnen zien.

Al rijdend zien het landschap minder bergachtig worden. Zowaar ook een stukje (snelweg) met een snelheidslimiet van 110km, die zijn we tot op heden niet tegen gekomen. Het is echter kort van duur. Al snel rijden we weer over binnenwegen. We gebruiken de ingebouwde navigatie van de camper en tot nu toe werkt die aardig goed. Voor we het weten begeven we ons echter op een gravel weg en vragen we ons af of dit wel de juiste is. Nog 24 km tot de volgende afslag. Dat ding leidt ons gewoon via een smokkelroute ofzo, want we vermoeden dat we ergens dichtbij de grens zitten. Al ons hebben en houden wordt flink door elkaar geschud. Zoals we al vermoeden gaan we daadwerkelijk op dit zandpad de grens over, daar in de verte zien we het bordje. We parkeren ons huisje pal op de grens. De voorste wielen begeven zich in Zweden en de achter as in het land dat we gaan verlaten. Goeie plek voor een lunch zijn we het met elkaar eens. Weer een ervaring rijker zetten we de reis voort.

Ineens veranderd de ondergrond van gravel naar asvalt. Hehe. Beetje zo’n zucht van verlichting net als wanneer een stofzuiger wordt uitgezet. We kunnen elkaar eindelijk weer verstaan. Het is nog 6km tot aan onze camping Lagom in Gräsmarks. Het is een natuur camping midden in de bossen. De Nederlandse eigenaren komen zelfs uit Nijenveen, jemig wat is de wereld toch klein. Ook bijzonder dat dit dan ook weer veel Nederlanders aantrekt want de gele nummerborden zijn ineens verreweg in de meerderheid. We zijn voornemens om twee dagen te blijven. De laatste week is ingegaan en we nemen maar een soort vakantie van de vakantie door wat langer op èèn plek te blijven.

Het weer is heerlijk, zodanig dat zelfs de koukleumen van het gezin het watertrotseren. De tot nu toe ongebruikte sup die ik heb kunnen lenen wordt opgepompt voor de nodige waterpret. We hebben het hier goed en besluiten nog een dag bij te boeken. Dat kan zolang we maandag maar verkassen want dan is alles hier weer volledig volgeboekt. We zijn het geklungel in ons camper keukentje zat dus besluiten we de wandeling te maken naar de lokale pizzeria. Naast een klein supermarktje ook zowat het enige wat er in dit dorpje van 1000 inwoners te vinden is.

We voelen ons dan wel jet-setters met deze prachtige camper, vooral op de dagen dat er regen is gevallen en we de tent kampeerders hun tentje zien drogen en inpakken. Er zitten natuurlijke ook minder glamoureuze kanten aan. De “poepkoffer” zoals ik hem ben gaan noemen bijvoorbeeld. Onderweg, of als je ver van een toilet gebouw staat, gebruik je toch het onboard toilet en dat ding moet af en toe geleegd worden. Er zit, net zoals een koffer, wieltjes en een uitschuifbare hendel aan. Je rijd em zo naar de hierdoor bestemde plek. Het blijft kamperen[e-1f600]

We verruilen de rust van de natuur camping in Gräsmark voor een grote, zeer bruisende, in Mellerud. De reden van deze keuze waren de faciliteiten waarvan het zwembad de belangrijkste is, voor onze jongen althans. De vele speeltuinen, voetbalvelden en glijbanen gaven de doorslag. Ze hebben het zwembad al gespot bij het inchecken. Het duurt ook letterlijk enkel minuten voordat ze van de glijbaan zoeven. De volgende ochtend is het nog in de PJ’s scoren in de “echte goals” die er staan.

Toeval bestaat niet zegt men vaak maar de familie Knoop is te gelijkertijd ook op vakantie in Zweden. We hebben twee dagen overlap waardoor een bezoek een must is. Onze mannetjes zijn blij hun nichten en nichtje te zien en we maken de komende dagen er een feestje van. Het regent pijpenstelen dus we moeten improviseren wat te ondernemen. De groep van elf wordt opgedeeld in shoppers en toeristen. Wij zijn voornemens de Trollhätten falls sluizen te bezichtigen, de sluizen openen pas rond 15uur dus plakken we er een bezoek aan het Saab museum aan vooraf. Mooi om te zien maar gelukkig hadden we maar 1,5 uur te “doden”.De falls zelf zijn een waar spektakel. Duizenden liters waters, honderdden zwembaden aan water per seconde stort in een ravijn. Check, weer een spektakel kunnen afvinken van ons “to see” lijstje.

Waar we te gast zijn hebben een jacuzzi waar de nodige plonsen in gemaakt worden de komende dagen. De aanwezige quad bestieren valt ook goed in de smaak bij alle aanwezigen. S’avond sluiten we af met een typisch Scandinavisch spell in de tuin, blokjes omgooien. Bij het ontwaken toch ineens het besef dat dit echt ons laatste dagje is. We hebben nog èèn avontuur tegoed en dat is de nachtboot van Gotenburg naar Kiel. We zwaaien de achterblijvers, die nog een paar dagen tegoed hebben in het mooie Zweden, uit. Op naar de haven met een korte stop bij een winkelcentrum voor het aanvullen van fijn zittende boxershorts die eerder in Scandinavië zijn gekocht.

We parkeren ons “slagschip”, na een hapje te hebben gegeten, op het schip de Stena Germanica die ons naar Duitsland zal gaan brengen. Eerst ff onze spullen droppen in ons kamertje en dan naar dek 7 waar, als je nog niet wilt slapen, moet wezen. We doen nog een drankje terwijl de kids de speelhoek onveilig maken. Er hangt een meisje aan Glenn alsof ze verliefd op em is. Hij lacht en steekt om de zoveel minuten een duim naar ons omhoog dus dat zal wel gewenste aandacht zijn. Na de kinderdisco, waar vooral onze oudste enthousiast aan deelneemt, is het tijd om onder het wol te kruipen.

De wekker, van het schip luidt al vroeg, we zijn gewaarschuwd dat je op tijd moet zijn voor het ontbijt, dus na grofweg 15 min zijn we de meute voor, voor het buffet. Op enkele grijze medepassagiers na zijn we de eerste dus kunnen we een tafeltje bemachtigen. En dan beginnen we aan de laatste KM’s richting Meppel. We zijn het reizen zat en we proberen vaart te maken. Het piepje van de max snelheidswaarschuwing klinkt dan ook meermaals op de laatste rit. Maar jawel daar is dan toch uiteindelijk afslag Meppel Zuid. Home sweat home zeggen we in koor.

Alle clichés worden van stal gehaald. Wat vlogen de drie weken om, wat hebben we veel gezien maar ook wat fijn om weer thuis te zijn. We mesten de camper uit, die morgen nog geretourneerd moet worden in Duitsland. Na een heerlijk nachtje weer in eigen bed wordt de navigatie voor de laatste keer ingesteld. Ik ga ons huisje op wielen zeker missen maar de terugreis in de Tesla is ook echt weer genieten. Tijdens deze rit twee keer langs “mijn” toren in Zwolle gereden en het bordje Engie doet je beseffen dat het einde van je vakantie toch echt nabij is.

Scandinavië raad ik iedereen aan die van avontuur houdt. Prachtig en diverse natuur en bijzonder vrolijke mensen. We ontdekten dat we tijdens de terugweg waren vergeten te fantaseren over onze volgende reis, daar geven we onszelf nog even de tijd voor. Wie weet lees je er tzt hier meer over op CnNexploretheworld.