Grand Canyon en Las Vegas

We moeten de tijdelijke snelweg T89 nemen om Page te verlaten. De originele weg, highway 89, is begin dit jaar flink weggezakt en de werkzaamheden zullen tot 2016 gaan duren. Zie foto's.

Na een rit van ongeveer 2uur komen we aan bij de ingangspoort van de Grand Canyon, hier tonen we een pas die ons kosteloos toegang biedt tot alle Nationale Parken in de USA. Erg benieuwd wat we hier gaan aantreffen, het schijnt een vrij groot "gat" te zijn. Bij de verschillende viewpoints heb je een prachtig uitzicht. Je hebt alleen steeds het idee dat je te dicht er op staat om de Canyon in het juiste perspectief te zien, omdat het zo groot is. Mijn verjaardagscadeau staat op het spel, het waait vandaag namelijk zo hard dat we twijfelen of de helikoptervlucht morgen door kan gaan.

Na van alle uitzichtpunten te hebben genoten zoeken we onze camping op waar we die nacht zullen verblijven. De camping is in het park zelf en blijkt in het bos te zijn. Erg mooi plekkie waar we even bijkomen. We zijn beiden lui en we vermoeden dat dit komt omdat het zondag is. We besluiten dan ook een filmpje te gaan kijken vanuit ons bed. We overwegen de zonsondergang te gaan bekijken in de Canyon. Na de film hebben we nog 17 minuten, zonsondergang is namelijk om 18:25. Het is een camping zonder hook-up waardoor we gelukkig zo weg kunnen scheuren. En ja hoor we halen het. We zien de laatste zonnestralen uit de Canyon verdwijnen, wat zeker het haasten waard was.

Op de terugweg naar de camping is het herten spotten. In grote getallen komen ze tevoorschijn. Ze zullen vermoedelijk op zoek gaan naar eten rond deze tijd. We parkeren weer op ons plekje in het bos waar we wat eten voorbereiden. De afwezigheid van lantaarnpalen zorgt voor een prachtig zichtbare sterrenhemel, waar we via ons open dakraampje kunnen genieten. Het raampje draaien we vervolgens weer snel dicht en pakken het extra dekentje, dat ons meegegeven is, door de verhuurder. De temperatuur zal vannacht namelijk onder het vriespunt uitkomen.

Napratend in bed besluiten we morgen toch te gaan onderzoeken of we een helikopter vlucht kunnen gaan maken om de Grand Canyon vanuit het "juiste" perspectief te gaan bekijken. De volgende ochtend is de wind gaan liggen en bellen we Papillon om te kijken of er nog een vlucht beschikbaar is. Binnen 30 minuten zitten we, met de typische koptelefoons op, in de helikopter boven de Canyon. De Colorado River lijkt een klein slootje vanuit de lucht. Je beseft nu pas hoe enorm de Canyon is. Beiden zijn we blij dat we het gedaan hebben. Na 30 minuten staan we weer aan de grond en lopen we richting onze vertrouwde vervoermiddel, de camper. Deze gaat ons naar de volgende bestemming brengen, Las Vegas.

De overgang van de Nationale Parken en prachtige landschappen naar het circus dat Las Vegas heet verliep soepel. Toch ook wel ironisch omdat het contrast zo groot is. Ondanks dat we aardig wat Nationale Parken hebben bezocht was er zeker geen sprake van parkmoeheid. De landschappen waren allemaal zeer divers waardoor het niet ging vervelen. Vanaf Las Vegas zullen we meer kustplaatsen en steden gaan bezoeken.

We arriveren op de camping en oriënteren ons enigszins. Kort daarop begeven we ons op de Las Vegas strip, waar alle beroemde casino's staan. We kijken onze ogen uit met alle verlichte gebouwen, herkenbare iconen die het straatbeeld domineren. Ik kan alvast verklappen dat de doelstelling om onze reissom terug te winnen niet gehaald is. De automaten en andere kansspelen lusten onze groene briefjes graag. In de min, maar met een voldaan gevoel, pakken we later die avond de taxi terug naar "huis".

Dag twee begint met een zoektocht naar een nieuwe iphone. Dit verloopt verre van vlekkeloos en resulteerde uiteindelijk in een aantal verloren uurtjes en het geld weer op m'n rekening.
De laatste 3/4 jaar hebben we al onze kledingaankopen uitgesteld, met het vooruitzicht op een bezoek aan USA. Door een zwakkere munt, lage BTW en overvloedig aanbod kan je hier als Europeaan doorgaans erg goed shoppen. Dit doen we bij één van de Outlet Malls die Las Vegas rijk is. Eenmaal aangekomen wordt duidelijk dat wij niet de enige zijn die dit hebben ontdekt. We zien mensen koffers kopen om al het gekochte waar te kunnen vervoeren naar het thuisland. Sommige zitten 6 paar schoenen, midden op de stoep, te ontdoen van de verpakking om zo meer mee te kunnen nemen. Een waar spektakel. Wij slagen ook maar hebben hopelijk nog voldoende ruimte in de meegenomen koffers. Die avond weer naar de strip waar we in het Casino van het Venetian belanden. Het liedje Viva Las Vegas schiet me te binnen bij het verlaten van deze gekte. Leuk om mee te maken maar een week hier verblijven lijkt me niks.

Tot ons volgend schrijven. Liefs

CnN