Rundu-Caprivistrip

We verlaten Etosha en volgen de borden naar Rundu. We verblijven net buiten deze stad aan een rivier wat een grens vormt met Angola. We stoppen onderweg in een mijnstadje om te tanken en boodschappen te doen. De aftanden worden de komende dagen groter. Het ritme van de tent uit en inklappen verloopt steeds vloeiender. Al is het echt fijn wanneer dit een dagje niet noodzakelijk is. Deze dagen zijn echter schaars omdat we de 4x4 ook meestal gebruiken voor vervoer op de bestemming zelf. Het matrasje in de tent gaat steeds harder aanvoelen en voorlopig zitten er geen lodge overnachtingen in de planning.

We rijden dwars door de stad Rundu. Dit is de stad met de minste westerse invloeden tot nu toe. In Windhoek en Swakopmund waren de Duitse invloeden sterk en troffen we hier veel gepensioneerde Duitsers aan. Rundu is een erg arme stad waardoor het typisch Afrikaanse beeld, of in ieder geval wat ik me er vooraf van had voorgesteld, helemaal klopte. Er is volop bedrijvigheid, zelfs voor de supermarkt wordt groente en ander etenswaar verkocht. Een ware markt. Op straat wordt gekookt, auto's met matrassen op het dak passeren de onze. Een stuk van de weg is opgegraven en de omleiding loopt dwars door een benzinepomp. Alles kan hier, het straatbeeld is kleurig en levendig. We verkennen Rundu echter vanuit de auto. We hebben ons niet onveilig gevoeld maar je beseft je altijd dat we, vooral in deze stad, als zeer rijke toeristen worden gezien en hierdoor alert moeten zijn op onze spullen en veiligheid. Toch weer een completer beeld van het land.

We worden vervolgens met uitgestoken veren verwelkomd door een Pauw op onze verblijfplaats. Op deze Campsite lopen de geiten en paardjes los over het terrein. Het vuurtje op de veranda lokt ons die avond om er wat te gaan eten. De brullende kikkers zorgen voor de achtergrondmuziek voor deze gezellige avond. We zijn aardig sociaal deze reis en babbelen geregeld met medereizigers of drinken wat samen. Zo ook deze avond waar een Zwitserse moeder en dochter erg benieuwd zijn naar onze kampeer ervaringen. Ze hebben zelf gekozen voor lodges maar dit loopt al snel flink in de kosten. Wij koken met enige regelmaat zelf een maaltijd en zij moeten elke dag uit eten. Het leven is hier, anders dan in Azië, bijzonder duur. We concluderen zelf dat wij de luxe van een lodge best wat vaker tussendoor hadden willen hebben. De lodges zijn vooral in Botswana heel erg duur. Omdat we volgend jaar ook graag op pad gaan houden we het bij ons dun matrasje :)

Een flink aantal km's moeten we overbruggen naar onze volgende bestemming, de Caprivistrip. Een Namibische landtong wat ver oostwaarts doorloopt tot aan de grens van Zambia en Zimbabwe. Een duidelijk voorbeeld van de koloniale gekte van vroeger waar landgrenzen met liniaal en potlood werden getrokken. De navigatie verkondigd dat we deze weg de komende 400km moeten volgen. We kijken onze ogen uit wat we allemaal langs deze weg te zien is. De weg is de levenslijn van alle dorpjes die langs deze weg gevestigd zijn. We zien veel zwaaiende kinderen en vrouwen die een grote wasmand op het hoofd dragen, vaak bungelt er nog een baby in een draagmandje op dr rug. Water sjouwende mannen en dorpsoudsten die zich in de schaduw van een boom hebben verzameld. Hoewel de vele indrukken de tijd snel doen passeren is het best een rot eind. Soms zorgen de vele km's ervoor dat we het uitgeruste vakantiegevoel ietwat missen. Na aankomst maken we gebruik van de hangmatten bij het zwembad om wat bij te komen.

Het is een groene camping ook weer gelegen aan een rivier. De dag starten we aan het zwembad en hebben voor de middag een boottocht op de planning staan. De boottocht is wel oké, ook al hebben we in het begin beiden zoiets van "net Giethoorn". Tot dat ineens een nijlpaard met open bek boven het water uitkomt en de kapitein vol gas geeft om ons in veiligere wateren te brengen. Normaal verraden bubbels of golfjes de nijlpaarden en stuurt hij de boot met een grote boog er omheen. Nu veroorzaakten zwemmende olifanten voor golfjes waardoor de nijlpaard onopgemerkt bleef. We waren gelijk weer "wakker". Het was weer heerlijk om een dagje de tent niet te hoeven afbreken en we duiken die avond vroeg er in. Op naar Botswana!!

Groeten, CnN