Holland

Ons uitstapje naar Wisconsin zit er op dus trekken we zuidwaarts naar Holland. Nee onze vakantie zit er gelukkig nog niet op, het stadje Holland Michigan wordt hiermee bedoeld. Dit is een plaats gelegen aan Lake Michigan waar veel Nederlanders afgelopen eeuw naartoe getrokken zijn. Naast Holland zijn er ook plaatsnamen zoals Zeeland en ondernemingen die de naam "de Leeuw" en "de Vries" dragen.

Aan Lake Michigan zag ik zelf ook voor het eerst het daglicht, zo'n 33 jaar geleden. M'n ouders hadden een huisje dichtbij het meer. Ook al heb ik goede herinneringen aan deze plek zijn deze natuurlijk niet van mijn eerste levensjaar. Op latere leeftijd huurden de Guth's hier altijd een huis waar zomers de hele familie bijeenkwam voor zon, strand en zwemplezier.

We hebben nog even onderzocht of het werkbaar was om met de ferry een overtocht te maken zodat we niet helemaal om hoefden te rijden. De overtocht duurt maar liefst 4uur waarna we besloten hebben om toch om te rijden. De rit naar Holland, via Chicago, is niet bepaald een trekpleister. Met uitzondering van de stad Chicago ligt deze regio er verder vervallen bij. We rijden nu door de zogeheten rust belt, vergelijkbaar met de corn belt in het westen en de bible belt in het midden van de USA. Veel zware industrie had zich geclusterd om dit stuk van Lake Michigan. De sporen van veel staal- en maakindustrie kleuren het straatbeeld. De vele vrachtwagens die daarmee gemoeid zijn hebben de wegen geen goed gedaan ondervinden we. Ons huisje trilt er over maar Glenn slaapt er gelukkig niet minder om.

Na de eerste overnachting verkennen we een oer Hollands dorp (een toeristische trekpleister) met alles er op en eraan. Oranje dakpannen, grachten/slootjes en een typische kerk. Windmolens zou ik nog bijna vergeten gezien de vanzelfsprekendheid ervan. We komen hier ook voor het eerst Nederlandse immigranten tegen. Ze kunnen nog een aardig woordje Nederlands, ook al voelen ze zich Amerikanen. "In Nederland moet je om een nieuwe raam in je woning te plaatsen al bij de gemeente aankloppen en overal belasting over betalen" zegt ie met afkeurende blik. "Hier word je vrijgelaten en kan je doen wat je wilt". Dit trok veel van de vorige generatie Nederlanders aan, aldus de man. En ja hoor in de gift shop was alles te koop: van klompen tot kaas en van stroopwafels tot saucijzenbroodjes (pig in a blanket, vrij vertaald een varken in een dekentje. In snert hadden we beiden weinig trek gezien de temperaturen. Toch meer een winterse kost als je het mij vraagt.

Die middag een flinke wandeling gemaakt naar het strand. Op typisch Amerikaanse wijze was er gelukkig wel een trottoir tot aan het water. Goed voor de minder validen en perfect voor de mensen zoals ons met kinderwagen. Het prachtig blauwe water was onweerstaanbaar en we hebben dan ook een heerlijk duik genomen. Glenn die liet het zand zich ook goed smaken :) Voor we het doorhadden had hij al een handje vol te pakken en ja zoals met alles, direct naar z'n mond.

Tijdens de tweede nacht in Holland worden we gewekt door een flinke bui wat erg goed hoorbaar is in onze camper. Lang duurt het niet en de volgende ochtend schijnt de zon weer volop. Gelukkig is het mooi weer want de schommel hier op de camping lijkt tot nu toe één van de hoogtepunten voor ons mannetje. We rijden vandaag langs de kust omhoog om in Ludington uit te komen. Hierover gaat het volgende hoofdstuk.

Groetjes,

Ons