Bali - Ubud
Blijf op de hoogte en volg Chris en Nicky
24 September 2012 | Indonesië, Ubud
Rond 10 uur in de ochtend staat een taxi klaar om ons naar Ubud te brengen. Dit zal ongeveer 3 uur gaan duren. In NL leg je in drie uur aardig wat meer KM's af vergeleken met hier. Wederom kijken we onze ogen uit tijdens de taxiritten. Vrouwen die cementzakken van 25 kilo met gemak op het hoofd dragen, reclameposters die zijn geschilderd op een muur of steen, uitpuilende busjes met schoolkinderen waar sommigen buiten het busje op het opstaprandje staan en vasthouden aan de bagage drager bevestigd op het dak. We rijden via kronkelpaadjes de berg op. Eenmaal Boven stoppen we even om de benen te strekken en te genieten van uitzicht op een groot meer. Gezien onze eerdere klim is het erg vreemd om zo'n meer daar te treffen omdat we ver boven zeeniveau zitten. De wilde aapjes die daar leven zijn ook gek op Pringles Sour Cream Union. Ze eten ze zowat uit je hand. We hebben nog geen hotel geboekt in Ubud maar er is ons één aangeraden door een eerder ontmoete Nederlander. We besluiten de chauffeur ons hier te laten afzetten. Het zit er aardig goed uit en we besluiten dit hotel komende twee dagen thuis te gaan noemen. Van de 14 kamer zijn er maar 3 bezet, dit bevestigt nog maar eens dat het hoogseizoen voorbij is. Het hotel is gelegen op een bergwand en ligt hoger dan het dorp. De wandeling naar het dorp schijnt prachtig te zijn maar aangezien het midden op de dag is besluiten we dit morgen ochtend te gaan doen wanneer het wat koeler is.
We nemen nu de taxi naar het dorp. We belanden op de markt van Ubud waar je, voordat je er erg in hebt, al aan het onderhandelen bent over de prijs van leuke souvenirs. We hebben nog maar een week, dus het wordt tijd dat we hiermee beginnen. Het is een echt gezellig dorpje met restaurantjes, barretjes en winkeltjes. Dit zijn we nog niet echt tegen gekomen op Bali. We besluit een van de hoofdwegen uit te lopen waarna we bij het Monkey Forest terecht zouden moeten komen. Bij de ingang staat een vrouw bananen te verkopen die aan de aapjes gevoerd kunnen worden. We kopen een tros en lezen daarna nog even goed de waarschuwingen. Geen tassen mee het park in, geen etenswaren " the monkey's will find them". We betreden het park en zijn de tas met souvenirs nog aan het dichtknopen en Nicky wordt al besprongen door een aap die de hele tros bananen steelt. Ze schrikt zich rot en een luide kreet volgt. Haar gelaatsuitdrukking zal ik nooit vergeten. Oke, we zijn gewaarschuwd maar dit hadden we niet verwacht na één meter het park binnen te zien gewandeld. Het is prachtig om de aapje bezig te zien. De groepsdynamiek is mooi om te zien. Er breken af en toe relletjes uit waar na een poosje er anderen mee gaan bemoeien en dan is het ook zo weer over. Op meerdere plaatsen kan je nog voedsel kopen om ze te voeren, dit durven we echter niet meer aan. We sluiten die dag af met een pizza en nemen een taxi de berg op richting ons hotel.
Na het ontbijt beginnen we aan de wandeling vanaf het hotel naar Ubud. We lopen langs een kabbelende beekje waarin we een lokale zich af en toe zien wassen, de spinnen die we zien groter dan we ooit gezien hebben. De omgeving wisselt tussen de jungle en rijstterrassen. We doorlopen een straatje waar lokale kunstenaars een atelier hebben en waar je tussen de rijstterrassen wat kunt drinken. We hebben twee uur over de wandeling gedaan. De temperatuur loopt al flink op. Aangekomen in Ubud doorlopen we de Walk of Fame. Hier hebben bezoekers van dit dorp wat mogen graveren in de grote tegels waaruit de straat is gemaakt. Ubud is een oud hippie dorpje wat een erg gemoedelijke sfeer met zich meedraagt. De enige echt typische westerse corporatie logo die je hier ziet is die van Starbucks. Al heeft deze ook een spiritueel tintje, zie foto. We moeten op tijd terug zijn bij het hotel aangezien we beiden een Balinese massage krijgen. Twee kleine dames, met enorm sterke grip, nemend ons de komende 60 minuten onderhanden. Ik had zoiets nog nooit ondergaan en het was een hele ervaring. Je wenkbrauwen komen zelfs aanbod. Soms was het wat heftig maar na die tijd voel je je werkelijk geheel ontspannen. We besluiten dan ook maar in het hotel te eten zodat we niet er nog op uit
moeten die avond. Morgen vroeg gaat de wekker omdat we alweer de boot pakken richting Gili Meno.
We nemen nu de taxi naar het dorp. We belanden op de markt van Ubud waar je, voordat je er erg in hebt, al aan het onderhandelen bent over de prijs van leuke souvenirs. We hebben nog maar een week, dus het wordt tijd dat we hiermee beginnen. Het is een echt gezellig dorpje met restaurantjes, barretjes en winkeltjes. Dit zijn we nog niet echt tegen gekomen op Bali. We besluit een van de hoofdwegen uit te lopen waarna we bij het Monkey Forest terecht zouden moeten komen. Bij de ingang staat een vrouw bananen te verkopen die aan de aapjes gevoerd kunnen worden. We kopen een tros en lezen daarna nog even goed de waarschuwingen. Geen tassen mee het park in, geen etenswaren " the monkey's will find them". We betreden het park en zijn de tas met souvenirs nog aan het dichtknopen en Nicky wordt al besprongen door een aap die de hele tros bananen steelt. Ze schrikt zich rot en een luide kreet volgt. Haar gelaatsuitdrukking zal ik nooit vergeten. Oke, we zijn gewaarschuwd maar dit hadden we niet verwacht na één meter het park binnen te zien gewandeld. Het is prachtig om de aapje bezig te zien. De groepsdynamiek is mooi om te zien. Er breken af en toe relletjes uit waar na een poosje er anderen mee gaan bemoeien en dan is het ook zo weer over. Op meerdere plaatsen kan je nog voedsel kopen om ze te voeren, dit durven we echter niet meer aan. We sluiten die dag af met een pizza en nemen een taxi de berg op richting ons hotel.
Na het ontbijt beginnen we aan de wandeling vanaf het hotel naar Ubud. We lopen langs een kabbelende beekje waarin we een lokale zich af en toe zien wassen, de spinnen die we zien groter dan we ooit gezien hebben. De omgeving wisselt tussen de jungle en rijstterrassen. We doorlopen een straatje waar lokale kunstenaars een atelier hebben en waar je tussen de rijstterrassen wat kunt drinken. We hebben twee uur over de wandeling gedaan. De temperatuur loopt al flink op. Aangekomen in Ubud doorlopen we de Walk of Fame. Hier hebben bezoekers van dit dorp wat mogen graveren in de grote tegels waaruit de straat is gemaakt. Ubud is een oud hippie dorpje wat een erg gemoedelijke sfeer met zich meedraagt. De enige echt typische westerse corporatie logo die je hier ziet is die van Starbucks. Al heeft deze ook een spiritueel tintje, zie foto. We moeten op tijd terug zijn bij het hotel aangezien we beiden een Balinese massage krijgen. Twee kleine dames, met enorm sterke grip, nemend ons de komende 60 minuten onderhanden. Ik had zoiets nog nooit ondergaan en het was een hele ervaring. Je wenkbrauwen komen zelfs aanbod. Soms was het wat heftig maar na die tijd voel je je werkelijk geheel ontspannen. We besluiten dan ook maar in het hotel te eten zodat we niet er nog op uit
moeten die avond. Morgen vroeg gaat de wekker omdat we alweer de boot pakken richting Gili Meno.
-
24 September 2012 - 12:44
Winda:
wauw, wat meer een mooi, prachtige brief met belevenissen!!!
dank jullie van harte en veel liefs
winda.
-
24 September 2012 - 13:42
W J Guth:
You guys are gettin out there, where the monkeys rule.... beautiful places, but ! Are there differences in sphere coming from the influence of various cultures and their religions... Hindu, Christian, Muslim ?
Thanks again for taking us along with travelogue and fotos. wj. -
24 September 2012 - 15:25
Laura:
Mooi verhaal! jullie hebben het zo te lezen goed naar jullie zin! Herkenbaar dat verhaal van de monkey forrest! Je ondervind aan de lijve waar de "brutale aap" vandaan kom!
Geniet nog lekker de laatste dagen! Neem nog een extra massage nu zo nog zo goedkoop zijn!!tot snel!! -
24 September 2012 - 20:45
Aline:
Ook Balie weer heerlijk om met jullie te beleven .
o,en die apen ,wat een speciaal ras lijkt dat . (Of komt dat omdat we ze op Winda s computer in het blauw zien .als we ze groot bekijken ...) -
24 September 2012 - 21:28
Hylk:
Wat een cadeautje om ook mee te mogen genieten!!! -
24 September 2012 - 21:28
Hylk:
Wat een cadeautje om ook mee te mogen genieten!!! -
24 September 2012 - 22:36
Stefanie:
Klinkt weer super, geniet van jullie laatste dagen!! X -
26 September 2012 - 12:28
Jacqueline En Patrick:
hoi hoi nou nou wat een techniek hoor leuk en wat een verhaal , wens jullie nog veel plezier gr hier uit diever brrrrrrr het is koud hier,ha ha jacqueline en patrick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
