Guilin

Guilin

Van Lhasa vliegen we via Chengdu door naar Guilin. We worden opgehaald van de luchthaven door een chauffeur, opgewacht worden met een naambordje begint zijn charme zo langzamerhand te verliezen. Wow bijna vergeten hoe warm China was zeggen we in koor, bij het opengaan van de schuifdeuren op het vliegveld. Die lange broek en trainingsjack zijn me redding geweest in Tibet waar de temperaturen flink lager liggen. Guilin staat, naast de warmte, bekend om de bergachtige landschappen en onderweg naar het hostel zien we de silhouetten van deze(vreemde) bergen in het schemerlicht. De reisdag zit er op en na aankomst duurt het niet lang voordat we het bed induiken. We zitten in het River Hostel, zoals je zult vermoeden is het naast een rivier gelegen. Een van de kamers beschikt over een balkon met uitzicht over de rivier. Tot onze vreugde beschikt dit hostel over wifi waardoor we een beetje bij kunnen blijven met de mail en contact hebben met het thuisfront. Facebook, een frequente bestemming van een medereiziger wordt echter geblokt door de landelijke firewall en is alleen toegankelijk via ingewikkelde doorsluismethodes.

Na de eerste keer ontwaken in Guilin besluiten we Elephant Trunk Hill te bezoeken. Dit is een van die vreemde bergen schijnbaar gevormd als een olifant. Het is even geleden dat we echt groen hebben gezien, Tibet is vrij dor en het enige groen wat je ziet is van een dennenboom. Het is een goed verzorgd park met olifanten als thema. We beginnen moedig aan de klim, waar na vijf treden het zweet je uitbreekt. Het is nog vrij rustig, vermoedelijk doordat we tijdig gearriveerd zijn. Deze berg biedt uitzicht over de stad, de rivier en de naastgelegen bergen. De bankjes in het park zijn grotendeels vormgegeven als een olifant en hiervan moeten we regelmatig gebruik van maken om even stoom af te blazen. We worden blootgesteld aan uiteenlopende extreme (weers) omstandigheden. Is het niet de ijle lucht van Tibet dan is het wel de heftig drukkende warmte van China. We doorlopen het park waar we zoeken naar de berg dat op een olifant moet lijken. Uiteindelijk bereiken we een platform dat uitzicht biedt op een berg met een gat, deze berg is de Elephants Eye genaamd. Je moet heel fantasierijk zijn moet je daarin en olifant zien is onze consensus. We vermoeden dat we op de berg lopen wat meer gelijkenis zal hebben met het gezochte dier. We dalen af en doorlopen het park wat groter is dan we in eerste instantie dachten. De berg lijkt van een afstandje ook niet echt op een olifant, het park doorlopen was echter vermakelijk en we hebben genoten van de groene omgeving en uitzichten. Na te hebben gegeten en gedoucht gaan we op zoek naar de avondmarkt die elke avond wordt gehouden in Guilin. Het is niet erg bijzonder maar wel leuk om over te lopen en de verschillende stands met sterkt uiteenlopende artikelen te bewonderen.

Dag twee in Guilin bezoeken we de rijstplantage die uit een berg worden uitgegraven. Mocht je niet kunnen wachten kan de zoekterm Dragons Backbone alvast worden gegoogeld. De busrit duurt ongeveer een uur. Onderweg verteld de gids wat ons te wachten staat. We gaan een Chinese stam bezoeken waar de vrouwen hun haar laten groeien tot wel twee meter en die de rijstvelden bewerken. Er moet gewisseld worden van bus, dus we stappen over op lokale (kleinere) bussen die beter de bergpaden kunnen navigeren. De handvaten, die op de stoel voor je zijn bevestigd, worden bij elke bocht door iedereen gebruikt. De chauffeur toetert bij elke blinde bocht en scheurt vermoedelijk met dubbel de maximum snelheid de berg op. De bekende krantenkop “bus stort in ravijn” wordt door ons al besproken. We bereiken uiteindelijk (veilig) de voet van de rijst terrassen. Hier gaan we te voet verder op kleine, van natuursteen gemaakte, wandelpaadjes die ons naar een dorp brengt van de lokale stam. In deze stam hebben de vrouwen drie haardrachten, voor een single meid, een getrouwde dame en een getrouwde vrouw die al een kind heeft gebaard. Het haar wordt gewassen met het gefermenteerde deel van de rijstplant waardoor zelfs bij een vrouw van 95 geen grijs haartje te ontdekken is. Het zijn prachtige lange en glanzende lokken, ik denk alleen maar aan hoe het doucheputje er uit zal zien met een vrouw met die haarlengte ;) We lunchen in een door de tour geregelde restaurant. Deze plek staat bekend om de bamboerijst. Bij dit gerecht wordt de rijst in een bamboestam gedaan en vervolgens een uur lang in het vuur. Het was best lekker en het had iets authentieks. We mogen zelfstandig naar de top klimmen, waar het uitzicht over de rijstvelden adembenemend is. De rijstvelden is niet het enige wat op de foto wordt gezet, van ons worden ook de nodige foto’s gemaakt. We hebben nog een flinke daling te gaan en lopen weer richting het dal de rijstvelden door.

Op de derde dag gaan we een “River Tour”maken naar Yang Shou waar we de komende drie nachten verblijven. We combineren zo de reis naar Yang Shou met een aan te raden boottrip. Wij begeven ons al snel op het dek met nog een aantal andere westerse toeristen, waar volop van de typische bergen genoten kan worden zonder tussenliggende gebouwen. Chinezen proberen zo min mogelijk blootgesteld te worden aan zonlicht. Bij de eerste zonnestralen wordt een paraplu gepakt om het lichaam te beschermen. Hoeveel inspanning gedaan wordt, door westerse mensen, om bruin te worden zoveel energie steekt een Chinees er in om wit te blijven. Wij genieten van de zon met als plezierige bijkomstigheid het geringe aantal chinezen op het dek. Het is een vier uur durende tour waardoor we (te) veel zonnestralen opvangen, mijn petje staat nog in mijn hoofd. We passeren grotten, bergen en bamboebootjes. Elke berg heeft een naam, de een nog gekker dan de ander. Van de Hello Kitty berg tot de springende dolfijn. Er wordt nadrukkelijk vermeld de je je verbeelding moet gebruiken, daar ontbreekt het dan ook niet aan bij het Chinese volk kan ik je vertellen. Wij hadden erg veel moeite vergelijkenissen te trekken uit de gegeven namen. Aangemeerd in Yang Shou pakken we de taxi naar Carpe Diem, onze hostel waar het volgende hoofdstuk over zal gaan.

Groetjes,

Ons