Gili Meno
Blijf op de hoogte en volg Chris en Nicky
27 September 2012 | Indonesië, Gili Meno
We vertrekken naar Gili Meno. De Gili eilanden zijn kleine eilandjes die naast het grote eiland Lombok liggen. We hebben besloten om de laatste etappe van onze reis hier te doorbrengen. Het moeten prachtige eilandjes zijn. Toen we op Bali zaten hebben we een beetje research gedaan en je leest uiteenlopende berichten over de accommodaties. Zo zou er geen zoet maar zout water uit de douchekop komen. De elektriciteitsvoorziening is zeer beperkt en blackouts zijn aan de orde van de dag. We hebben niks negatiefs gelezen over de eilanden zelf, we zien wel wat we daar aantreffen. We hebben nog geen hotel geboekt en besluiten dat ter plekke te gaan regelen. Een stel backpackers, die we op Sumatra hebben ontmoet, gaf ons de tip om altijd eerst te vragen de kamers te mogen zien ipv meteen te boeken. Hun ervaring was dat ze je de mooiste beschikbare kamers laten zien en je hier ja of nee tegen kunt zeggen. Een goede tip achteraf. We gaan te snel, eerst de boottocht nog. In de haven is het een waar spektakel hoe onze bagage wordt ingeladen op een trucje die het naar de boot gaat brengen. Je ziet alle toeristen zich zorgen maken of hun tas er niet af ging vallen. We hebben de "fast boat" geboekt omdat de "gewone" 8 uur onderweg is. Wij doen er uiteindelijk 2 uur over. De boot schommelt flink door de open zee en we hebben een flinke snelheid, met als gevolg aardig wat medepassagiers die over de rails hangen. Wij hebben gelukkig nergens last van. De eerste passagiers worden afgezet bij het grootse Gili eiland; Trawanga. Dit is het eiland waar de 16 jarige naartoe gaan om te feesten, het Salou van Indonesië zeg maar. Vervolgens worden wij afgezet op Meno, waar de prachtige witte stranden een welkome afwisseling zijn op het vulkanische strand van Lovina op Bali. Het is echt een bounty eiland, het water is zo helder als in een aquarium en de vissen die we later tijdens het snorkelen zien zijn zelfs mooier dan ik ooit op Discovery Channel heb gezien. Naast mooie vissen hebben we ook het geluk gehad een grote schildpad te zien. Hoe dit dier door het water beweegt is wonderbaarlijk. Het lijkt wel vliegen onder water. We baalden dat we geen onderwater camera hebben om deze beelden te kunnen delen. We gebruiken de eerder genoemde tactiek en vragen om de kamers te bezichtigen. We krijgen qua locatie een prachtig hutje te zien. Vanuit bed kan je de zee zelfs zien. De badkamer is erg oud en verroest (vermoedelijk veroorzaakt door het gebruik van zout water). We zijn aangenaam verrast als er toch zoet water uit de kraan blijkt te stromen. Later blijkt dat al het zoet water en andere etenswaren moet worden overgevaren vanuit Lombok.
Daar lig je dan heerlijk op het strand. Het uitzicht en de sfeer zorgt voor een brede glimlach op onze gezichten. Dit is dan toch een beetje onze vakantie van de vakantie, snap je? Hoe indrukwekkend en avontuurlijk het reizen ook is, echt uitgerust raak je er niet van. Dat moet op Meno echter wel lukken. Die namiddag lopen we over het strand het hele eiland rond. Dit duurt met ons tempo 1,5 uur. Onderweg komen we allerlei strandtentjes tegen waar je van het uitzicht kan genieten. Hier en daar zie je een mede toerist maar druk is het hier niet. Zodra het donker werd en de lichten aangingen leek onze airco die avond op hol te slaan, wat blijkt is dat de elektriciteit steeds even uitviel. Dit was niet zichtbaar bij spaarlampen maar gloeilampen en overig apparatuur had hier echt last van. Ik durfde m'n iPhone iig niet in het stopcontact te steken. Het was overduidelijk dat het net zwaar overbelast was door alle lichten en airco's. Toch goed om eens te ervaren voor iemand die in de energiesector werkzaam is. We proberen het eten de eerste avond uit bij het hotel. Niet heerlijk gegeten dus de overige maaltijden worden bij andere restaurantjes genuttigd. We hebben het hier zo naar ons zin dat we overwegen ons verblijf hier te verlengen. Het lukt ons, middels een sms van een behulpzame ober, om de datum van ons retourticket te wijzigen, we kunnen ook langer terecht in ons hotel. Dat ging allemaal zo makkelijk, het was vast voorbestemd. Doordat we dagelijks op het strand liggen te chillen en verder relatief weinig ondernemen blijft het verhaal over Gili kort. We zullen proberen wat meer foto's te posten omdat deze meer zullen zeggen dan woorden kunnen uitdrukken. Meno was de perfecte afsluiter van een geweldige reis. Net als vorig jaar lijken de drie weken om te vliegen. Hoe tegenstrijdig dan ook onze eerste bestemming Hong Kong lijkt dan toch ook wel weer lang geleden. We hebben zo veel beleeft en nieuwe indrukken opgedaan in een toch relatief kort tijdbestek. Tijdens de laatste avond op Gili wordt de volgende bestemming alweer besproken, we fantaseren over Alaska...
Wat blijft je bij na zo'n reis? Het zit gevaarlijk ingebakken om bij het oversteken eerst links-recht-linkt te kijken. Dat werk niet voor de landen die we tijdens deze reis hebben bezocht, onze tenen zijn gelukkig niet overreden :). Ondanks sterk uiteenlopende culturen en religies lijken mensen over de wereld toch wel erg veel op elkaar. Iedereen lijkt een beter leven na te streven en is bereid hiervoor hard te werken. De definitie van hard verschilt wel per land, ze maken hier al gauw dagen van 16uur. Je vraagt je soms af hoe zou mijn leven er uit zien als ik hier geboren was. Keihard moeten werken om je (gepensioneerde) ouders financieel te kunnen onderhouden en/of een bijdrage te leverende voor de studie van een eventuele broer/zus is een veelvoorkomend verhaal. Dit wordt in Nederland toch beter geregeld middels pensioenen en sociale voorzieningen etc. Het leven in Nederland lijkt toch wel gemakkelijker vergeleken wat we in Azië tegenkomen. Het bruggetje gemakkelijker - gelukkiger durf ik echter niet te maken. De mensen die het meest tevreden lijken met hun leven komen we namelijk niet in Nederland tegen maar in onder andere Indonesië. Al moet ik zeggen dat ik me aardig gelukkig voel om dit verhaal, om 6 uur s'ochtends, op het strand te kunnen tikken tijdens de zonsopgang. Vaarwel Gili, vaarwel Indonesië!!
Bedankt voor alle leuke reacties. We hopen in de toekomt nog vele ervaringen, op deze manier, met jullie te kunnen delen.
Groetjes,
CnN
Daar lig je dan heerlijk op het strand. Het uitzicht en de sfeer zorgt voor een brede glimlach op onze gezichten. Dit is dan toch een beetje onze vakantie van de vakantie, snap je? Hoe indrukwekkend en avontuurlijk het reizen ook is, echt uitgerust raak je er niet van. Dat moet op Meno echter wel lukken. Die namiddag lopen we over het strand het hele eiland rond. Dit duurt met ons tempo 1,5 uur. Onderweg komen we allerlei strandtentjes tegen waar je van het uitzicht kan genieten. Hier en daar zie je een mede toerist maar druk is het hier niet. Zodra het donker werd en de lichten aangingen leek onze airco die avond op hol te slaan, wat blijkt is dat de elektriciteit steeds even uitviel. Dit was niet zichtbaar bij spaarlampen maar gloeilampen en overig apparatuur had hier echt last van. Ik durfde m'n iPhone iig niet in het stopcontact te steken. Het was overduidelijk dat het net zwaar overbelast was door alle lichten en airco's. Toch goed om eens te ervaren voor iemand die in de energiesector werkzaam is. We proberen het eten de eerste avond uit bij het hotel. Niet heerlijk gegeten dus de overige maaltijden worden bij andere restaurantjes genuttigd. We hebben het hier zo naar ons zin dat we overwegen ons verblijf hier te verlengen. Het lukt ons, middels een sms van een behulpzame ober, om de datum van ons retourticket te wijzigen, we kunnen ook langer terecht in ons hotel. Dat ging allemaal zo makkelijk, het was vast voorbestemd. Doordat we dagelijks op het strand liggen te chillen en verder relatief weinig ondernemen blijft het verhaal over Gili kort. We zullen proberen wat meer foto's te posten omdat deze meer zullen zeggen dan woorden kunnen uitdrukken. Meno was de perfecte afsluiter van een geweldige reis. Net als vorig jaar lijken de drie weken om te vliegen. Hoe tegenstrijdig dan ook onze eerste bestemming Hong Kong lijkt dan toch ook wel weer lang geleden. We hebben zo veel beleeft en nieuwe indrukken opgedaan in een toch relatief kort tijdbestek. Tijdens de laatste avond op Gili wordt de volgende bestemming alweer besproken, we fantaseren over Alaska...
Wat blijft je bij na zo'n reis? Het zit gevaarlijk ingebakken om bij het oversteken eerst links-recht-linkt te kijken. Dat werk niet voor de landen die we tijdens deze reis hebben bezocht, onze tenen zijn gelukkig niet overreden :). Ondanks sterk uiteenlopende culturen en religies lijken mensen over de wereld toch wel erg veel op elkaar. Iedereen lijkt een beter leven na te streven en is bereid hiervoor hard te werken. De definitie van hard verschilt wel per land, ze maken hier al gauw dagen van 16uur. Je vraagt je soms af hoe zou mijn leven er uit zien als ik hier geboren was. Keihard moeten werken om je (gepensioneerde) ouders financieel te kunnen onderhouden en/of een bijdrage te leverende voor de studie van een eventuele broer/zus is een veelvoorkomend verhaal. Dit wordt in Nederland toch beter geregeld middels pensioenen en sociale voorzieningen etc. Het leven in Nederland lijkt toch wel gemakkelijker vergeleken wat we in Azië tegenkomen. Het bruggetje gemakkelijker - gelukkiger durf ik echter niet te maken. De mensen die het meest tevreden lijken met hun leven komen we namelijk niet in Nederland tegen maar in onder andere Indonesië. Al moet ik zeggen dat ik me aardig gelukkig voel om dit verhaal, om 6 uur s'ochtends, op het strand te kunnen tikken tijdens de zonsopgang. Vaarwel Gili, vaarwel Indonesië!!
Bedankt voor alle leuke reacties. We hopen in de toekomt nog vele ervaringen, op deze manier, met jullie te kunnen delen.
Groetjes,
CnN
-
27 September 2012 - 05:13
W J Guth:
Chris/Nicky,
You ended up in a real paradise on earth ! And for the next adventure ...Alaska, or bust... We'll have to notify Sarah Palin of your arrival ? till next time, wj/happyville,usa. -
27 September 2012 - 07:06
Winda:
Yes, lest best!!!
en sterkte met de rest: terug reis!!!
en dank voor het mee kunnen genieten van deze prachtige trip
van jullie globeltrotters!! liefs. -
27 September 2012 - 07:06
Winda:
Yes, lest best!!!
en sterkte met de rest: terug reis!!!
en dank voor het mee kunnen genieten van deze prachtige trip
van jullie globeltrotters!! liefs. -
27 September 2012 - 07:06
Winda:
Yes, lest best!!!
en sterkte met de rest: terug reis!!!
en dank voor het mee kunnen genieten van deze prachtige trip
van jullie globeltrotters!! liefs. -
27 September 2012 - 07:06
Winda:
Yes, lest best!!!
en sterkte met de rest: terug reis!!!
en dank voor het mee kunnen genieten van deze prachtige trip
van jullie globeltrotters!! liefs. -
27 September 2012 - 09:07
Madelon:
Hey, fijn om te horen dat jullie ook nog even hebben kunnen genieten! En bij komen van alle drukte. Het waren weer super mooie verhalen Chris, volgens mij heeft iedereen er weer volop van genoten. Veel plezier nog die twee laatste dagen op Bali en veel sterkte voor de terug reis! Dikke kus en liefs! -
28 September 2012 - 06:52
Thomas:
Chris & Nicky! heerlijk om jullie verhalen te lezen..het doet zin maken om ook weer lekker op reis te gaan!
Fijn te lezen dat jullie zo hebben genoten en alweer zin hebben in de volgende bestemming..
Wens jullie een goede terug reis...en hopelijk tot gauw in Meppel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
