Sedona

Een stadje in Arizona onder andere bekend om de hitte, pittoreske uitstraling en spirituele activiteiten.
Eenmaal van de snelweg af begeef je je al snel op een prachtige kronkelweg met om de zoveel meter een schitterend uitzicht op een vallei. De weg loopt door een bosrijk gebied en het is duidelijk merkbaar dat er nooit langs de weg wordt gesnoeid. Takjes schrapen namelijk regelmatig langs de camper. Soms rij je door een soort tunnel van begroeiing.

We verblijven hier twee nachten maar willen onze tijd goed benutten. We stoppen bij Slide Rock State Park waar men kan zwemmen en over een gladde steen met de stroming van het water kan glijden. Ik heb één keer eerder zoiets gedaan in de bergen van Virginia. Eenmaal aangekomen ziet de glijbaan er enigszins "teleurstellend" uit. Uiteindelijk heb ik hem en het steenkoude water getrotseerd maar de snelheid is verre van indrukwekkend. Wel erg vermakelijk om iedereen er vanaf te zien glijden. Meerdere mensen vallen in het water omdat de stenen er omheen erg glad zijn. Erg leuk ook om te zien hoe mensen uit verschillende culturen zich hier zo kunnen vermaken met een beetje stromend water.

Na een paar uurtjes vouwen we onze handdoeken weer op en wandelen richting de auto. Daar zien we een groepje mensen om een oude Chinese kunstenaar staan die het uitzicht op de bergwand aan het schilderen is. We zijn nieuwsgierig en lopen er op af. Eerst maken ze wat ruimte zodat we kunnen zien wat hij schildert. Daarna vragen ze ons dichterbij te gaan staan zodat ze ons als toeschouwers konden gaan filmen. Het was een mooie schilderij maar om nou gefilmd te worden. We laten het gebeuren en na een minuutje lopen we richting de camper.

We hebben geluk, ze hebben nog drie plaatjes vrij. De camping is erg groen met goede faciliteiten. Een keertje mooi gras als ondergrond in plaats van mul en stoffig zand. De volgende ochtend vertrekken we naar Red Rock State Park waar je verschillende wandelroutes kunt doen. Nicky en ik blijken beiden erg slecht te kunnen navigeren. De ene keer zitten we op het voorgenomen pad en voor je het weet is die naam nergens meer te bekennen. Het lag natuurlijk aan het onduidelijke kaartje, bordjes en routes. De eigenwijsheid van ons beide komt, op zulke momenten, goed naar voren. Er wordt heftig gediscussieerd over hoe de kaart moet worden gehouden en over de verschillende oriëntatiepunten. Op gevoel of beter gezegd op goed geluk komen we, na toch een flinke wandeling, weer bij ons vertrekpunt.

De volgende bestemming is Red Rock Crossing, een schijnbaar erg beroemd plaatje waarover we alleen gelezen hebben in de toeristen boekjes. Het park ligt aan de Oak Creek (rivier/beek). We zoeken de stepping stones (stenen die als een trede boven het water uitkomen en samen een oversteek vormen). Nergens te bekennen maar dit zal ook weer aan onze navigatie vaardigheden hebben gelegen. We maken een wandeling langs de rivier en nemen een duik om wat af te koelen.

Die middag het stadje Sedona in geweest dat, in tegenstelling tot de rest van Amerika, allerminst camper vriendelijk te noemen is. Er zijn allerlei toeristen winkeltjes en restaurants. Even leuk maar al snel pluggen we de stekker van de camper weer in het stopcontact op de camping voor onze laatste nacht in Sedona.

Vandaag is een reisdag, ons voornemen is om 500 km te reizen en ergens tussendoor een camping te zoeken voor een nacht. De wielen rollen zo lekker door dat we uiteindelijk besluiten maar in één ruk door te reizen naar onze volgende "echte" bestemming. De kilometerteller heeft die dag maar liefst 900km geplust. Even pittig maar dan heb je ook wel een dag winst en zijn alle dagelijkse afstanden vanaf nu verder te behappen.

De Roadtrip Sedona-Visalia (dichtbij Sequoia) trakteert ons nog wel op wat leuke bezienswaardigheden. Zo komen we langs één van de grootste zonneproductie parken ter wereld, 5x30 MW voor de liefhebbers, nabij het plaatsje Boron. Ook de airplane graveyard (vliegtuig kerkhof) bij Mojave is indrukwekkend. We zijn inmiddels in California waar de citrusbomen kilometers ver strekken. In dit deel van de staat wordt veel verbouwd. Naast citrusbomen zijn druiven, olijven en perziken een veel voorkomend gewas. Met al deze tuinbouw is het dan ook geen verassing om enkele Rabobanken aan te treffen in het straatbeeld. We hebben het gered. Het duurt niet lang voordat we onder de wol kruipen, de lange rit heeft ons uitgeput. Morgen zullen de enorme Sequoia bomen ons hopelijk weer energie geven.

Groetjes,

CnN